اگر به يكى از اين‌ها ظلمى روا داشته، غيبتى كرده، حقوقى از آنان پايمال نموده، رابطه تلخ و تندى با آنان داشته، ناسزا و دشنامى به آن‌ها داده و ... لازم است پيش از سفر، به عنوان خداحافظى نزد آنان رفته، از آن‌ها حلاليت بطلبد و به آن‌ها بگويد، من عازم زيارت هستم و از آن‌جا كه نمى‌خواهم با دل آلوده به كينه و كدورت در محضر پيشوايان دين : حضور يابم لذا اگر حقى بر من داريد، مرا حلال كنيد. من نيز در اين سفر زيارتى شما را دعا خواهم كرد. به يقين با چنين برخوردى، عاطفه طرف مقابل تحريك شده، اشك از ديدگانش جارى مى‌شود و رضايت مى‌دهد و در نتيجه فضايى معنوى و الهى به وجود مى‌آيد. و پس از آن، زمينه براى بهره‌گيرى هر چه بيشتر از زيارت، فراهم مى‌شود؛ زيرا زائر تصميم گرفته در اين سفر، قلب خود را لبريز از محبت خدا كند. اگر كدورت و كينه نسبت به مردم بخشى از قلب را پر كرده باشد، تنها بخش خالى آن ظرفيت خواهد داشت ولى اگر آن قسمت پر شده از كينه، خالى شود، به يقين جاى بيشترى براى ذخيره معرفت و عشق به‌حق فراهم مى‌آيد.

توجه به اين نكته مهم ضرورى است كه در بسيارى اوقات، شيطان مانع ايجاد كرده، انسان را وسوسه مى‌كند كه اگر نزد ديگران برود و طلب حلاليّت نمايد،