را در حال سجده تكرار مى‌فرمود ... سپس به من فرمود:

«دعا كنندگانِ زائران آن حضرت در آسمان، بيشتر از دعا كنندگانِ آنها در روى زمين‌اند، پس زيارت آن حضرت را از ترس هيچ كس ترك مكن، زيرا هر كس آن را از روى ترس ترك كند، آن قدر پشيمان شود كه همواره آرزو مى‌كند اى كاش قبر حسين بن على 7 در دسترس او و كنار او بود.

[اى معاويه‌] آيا دوست نمى‌دارى كه خداوند تو و وجودت را در ميان گروهى قرار دهد كه رسول خدا 6 براى آنان دعا مى‌كند؟ آيا خوش ندارى فرداى قيامت، در آن گروهى باشى كه فرشتگان با آنان دست داده و مصافحه مى‌كنند؟

آيا مايل نيستى در قيامت از زمره كسانى باشى كه وارد شوند در حالى كه بار گناهى بر دوش ندارند تا به عقوبت آن گرفتار آيند؟

آيا ميل ندارى در قيامت از گروهى باشى كه، به رسول خدا 6 دست مى‌دهند و با آن حضرت مصافحه مى‌نمايند؟»[1]

[1] - ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، مرحوم شيخ صدوق، ص 213.