مى‌توانم با بعضى از آن‌ها در راه مكه همراه شوم و به آنان بذل و بخشش كنم؟ حضرت فرمود:

اى شهاب، چنين مكن. اگر تو آن‌چه دارى بر آنان ببخشايى و آنان نيز در هزينه كردن زياده‌روى كنند، به آنان ستم كرده‌اى، و [اگر تو ببخشايى‌] و آنان از خرج كردن خوددارى كنند، آن‌ها را ذليل كرده‌اى، پس با امثال خود همسفر شو.[1]

حسين بن ابى‌العلا نيز گويد:

همراه با بيست و چند نفر مرد به‌طرف مكه حركت كرديم، در ميان راه، در هر منزلى گوسفندى براى آنان قربانى مى‌كردم، پس زمانى كه به محضر امام صادق 7 شرفياب شدم، آن‌حضرت خطاب به من فرمود:

اى حسين، مؤمنان را خوار و ذليل مى‌كنى؟

گفتم: از چنين كارى به خداوند پناه مى‌برم!

حضرت فرمود: به من خبر رسيده است كه در هر منزلى براى آنان گوسفندى كشته‌اى!

گفتم: قصدى جز خدا نداشتم.

حضرت فرمود: آيا ندانستى كه در ميان همراهان تو كسانى هستند كه دوست دارند مانند تو عمل كنند، ليكن به‌دليل نداشتن توانايى مالى، نمى‌توانند و

[1] - وسائل‌الشيعه، ج 11، ص 413، ح 15137