«الرَّفِيقَ ثُمَّ السَّفَرَ».[1]

«اوّل‌ [انتخاب‌] رفيق و همراه، سپس مسافرت.»

امام كاظم 7 فرمود:

از وصاياى رسول خدا 6 به على بن ابى‌طالب 7 يكى اين بود:

«لا تَخْرُجْ فِي سَفَرٍ وَحْدَكَ، فَإِنَّ الشَّيْطَانَ مَعَ الْوَاحِدِ، وَ هُوَ مِنَ الاثْنَيْنِ أَبْعَدُ ...».[2]

«به تنهايى مسافرت مكن؛ زيرا شيطان همراه فرد تنها است و او از دو نفر دورتر است.»

در حديث ديگرى آمده است كه رسول خدا 6 سه نفر را لعنت كرده است:

«الْآكِلَ زَادَهُ وَحْدَهُ وَ النَّائِمَ فِي بَيْتٍ وَحْدَهُ وَ الرَّاكِبَ فِي الْفَلاةِ وَحْدَهُ».[3]

«كسى كه تنها غذا بخورد، و آن‌كس كه تنها در خانه‌اى بخوابد و كسى كه در دشت به‌تنهايى سفر كند.»

[1] - وسائل‌الشيعه، ج 11، ص 408، ح 15123

[2] - وسائل‌الشيعه، ج 11، ص 410، ح 15127

[3] - همان: ح 15129