آدَمَ 7 بِأَلْفَيْ عَامٍ تُرِيدُ أَنْ تَفْنَى مَسَائِلُهُ فِي أَرْبَعِينَ عَاماً».[1]

«به امام صادق 7 عرض كردم، فداى شما شوم، حدود چهل سال است كه درباره حج از شما مى‌پرسم و شما پاسخ مى‌دهيد و فتواى خويش را بيان مى‌فرماييد. امام 7 فرمود: اى زراره، خانه‌اى كه بيش از دوهزار سال، قبل از پيدايش آدم 7 حج گزارده مى‌شد، مى‌خواهى در چهل سال مسائل آن پايان پذيرد؟»

هرچه حاجى در زمينه اعمال و مناسك حج آگاه‌تر باشد، ضمن انجام درست اعمال، بيشتر ذهن خود را به‌سوى اسرار و معارف هريك از اعمال حج معطوف داشته، بهره معنوى بيشترى مى‌برد. برخى از حاجيان در ميقات، به‌جاى ريختن اشك و توجه بيشتر به حضرت حق و انابه و توبه و راهيابى به‌حضور صاحب‌خانه، در وسوسه درست تلفظ كردن نيت گير مى‌كنند و از آن همه زيبايى و عشق محروم مى‌مانند و حال آن‌كه فقها همگى فتوا داده و مى‌دهند كه نيت لازم نيست بر زبان جارى شود و همان مرور به قلب و فكر كافى است.

رسول خدا 6 فرمود:

[1] - من لا يحضره الفقيه، ج 2، ص 519