24- ترك سخنان ناشايست و كلمات لغو و بيهوده و صحبت‌هاى دنيايى كه هميشه درهر جا مذموم و مانع رزق و جالب قساوت قلب است، به خصوص در بقاع مقدس.

25- بلند نكردن آواز و صداى خود در آن مشاهد شريفه براى هر علتى كه باشد.

26- وداع با صاحب آن مرقد شريف در وقت بيرون آمدن از آن شهر.

27- قصد مراجعت داشتن به آن مكان مقدس هنگام وداع.

28- بهتر كردن حال و كردار و گفتار خود، نسبت به پيش از زيارت.

29- انفاق و احسان بر فقرا و مساكين و مجاوران آن بقعه.[1]

82- ادب بانوان در زيارت‌

مرحوم علامه امينى در فصل «ادب الزائرات» مى‌نويسد:

پس بر زنان زائر است كه:

[1] - آداب زيارت علامه محدث نورى، تحقيق و تصحيح: محمد حسين صفاخواه- عبدالحسين طالعى.( با كمى تغيير در عبارت)