اسم الکتاب : آداب سفر حج المؤلف : قاضى عسكر، سيد على الجزء : 1 صفحة : 119
فرمود:
خداوند متعال مدارا را دوست دارد و مدارا كننده را كمك مىدهد، پس
هنگامى كه بر چهار پاى لاغرى سوار شديد، در مكان محل استراحت آنان فرود آييد، اگر
زمين آن محل خشك و بى علف بود آن را زودتر حركت دهيد و اگر زمين سرسبز بود پس آنجا
فرود آييد (و آنها را راحت بگذاريد).[1]
در حديث ديگرى رسول خدا 6 فرمود:
هر يك از شما با چهارپايى مسافرت كرد، موقع فرود آمدن در هر منزلى
ابتدا به آن آب و علف دهد.[2]
ابن فضال از حماد لحام نقل كرده كه گفت:
قطار شترى از كنار امام صادق 7 گذر مىكرد، آن حضرت شتر
بار كشى را ديد كه بارش كج شده، فرمود:
اى غلام، با اين شتر به عدالت رفتار كن. پس همانا خداوندمتعال عدالت
را دوست مىدارد.[3]
گرچه در اين زمان كسى از حيوانات به عنوان وسيله نقليه استفاده
نمىكند، ليكن شايد بتوان اين استفاده را از روايات داشت كه حاجيان موظفاند در
حفظ و حراست از وسائل نقليه عمومى مانند هواپيما، اتوبوس و ... كوشا و مراقب
باشند.