علميه فعلى قم كه بهمت مرحوم حاج شيخ عبد الكريم حائرى رضوان اللّه عليه تأسيس شد سهم بسزائى داشت.

مرحوم ملكى در سال 1343 دار فانى را وداع گفت و در مقبره شيخان قم به خاك سپرده شد.

حجة الاسلام حاج سيد احمد فهرى در مقدّمه كتاب شريف رساله لقاء اللّه كيفيت رحلت آن بزرگوار را چنين بيان مى‌كند:

«شنيدم از زاهد عابد ورع مرحوم آقاى حاج آقا حسين فاطمى قمى قدس سره كه از دوستان مرحوم ملكى بود كه فرمود از مسجد جمكران بازگشتم در منزل بمن گفتند كه آقاى حاج ميرزا جواد جوياى حال تو شده است، فرمود: من با سابقه كسالتى كه از ايشان داشتم با عجله بخدمتش رفتم (و به گمانم فرمود عصر جمعه بود) ديدم ايشان استحمام كرده و خضاب بسته و پاك و پاكيزه در بستر بيمارى افتاده و آماده اداى نماز ظهر و عصر است. در ميان بستر شروع به گفتن اذان و اقامه كرد و دعاى تكبيرات افتتاحيه را خواند و همين‌كه به تكبيرة- الاحرام رسيد و گفت اللّه اكبر روح مقدسش از بدن اقدسش بعالم قدس پرواز كرد.» و اما سخنى هم در مورد خود اين كتاب، قبل از اينكه به معرفى كتاب بپردازم ناچار از بيان مقدمه‌اى هستم، و آن اينكه همان گونه كه در حديث آمده است كه ذات اقدس حق خطاب به بندگان خود مى‌فرمايد: عبدى اطعنى حتّى اجعلك مثلى،، بنده من مرا اطاعت نما تا تو را مثل خود گردانم. و در جاى ديگر مى‌فرمايد:

لا يزال العبد يتقرّب إليّ بالنّوافل حتّى‌