توجّهات و حالات و اعمال مؤلّف[1] در هنگام خوابيدن
اينك مىگويم: اگر خواستى، مانند برخى از بندگان خدا كه مىشناسم
باش، كه با اجازه خداوند و مراعات ادب با پروردگار مىخوابد، و با توجّه به خدا رو
به سوى قبله قرار مىگيرد، و مانند زنان فرزند مرده كه دست بر گونه مىگذارند، به
خاطر فوت امور بسيارى كه او را به خدا نزديك مىكند، خود را در عزاى آنها مىبيند
و لذا دستش را زير مىگذارد. و نيّتش از خوابيدن آن است كه بدين وسيله جهت طاعت و
عبادت خداوند- جلّ جلاله- و بندگى و خاكسارى براى خدا كه در حال بيدارى از او
خواسته شده، نيرو برگيرد، و گويى كه كوه گناهان قلبىاش بر بالاى سر او برده شده
تا از خشم خدا بر سر او بيافتد، چنان كه براى بنى اسرائيل رخ داد، آنجا كه خداوند-
جلّ جلاله- مىفرمايد:
وَ إِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ، كَأَنَّهُ ظُلَّةٌ.[2]- و [به
ياد آر] آن هنگام را كه كوه را بركنده و مانند ابر هولناكى بر بالاى سرشان نگاه
داشتيم.
و چنان كه بنى اسرائيل از بيم فرو افتادن كوه بر زندگانى فانى و
ناپايدارشان خاكسارى نموده و تسليم شدند، صاحب كوه گناهان نيز بيم آن را دارد كه
كوه گناهان بر سرش فرو بيافتد و تمام زندگانى و سعادتمندى حيات فانى و باقىاش را
نابود سازد.
و آن بنده هنگامى كه دست راست خويش را بر زير سرش گذاشت اعمال زير را
به ترتيب انجام مىدهد:
5- قرائت سوره قُلْ يا أَيُّهَا
الْكافِرُونَ سه بار.
[1] البتّه مؤلّف بزرگوار- رضوان اللَّه تعالى
عليه- نامى از خود نياورده، و فرموده كه برخى از بندگان خدا را مىشناسم كه اين
اعمال را هنگام خوابيدن انجام مىدهند، ولى به احتمال قوى قريب به يقين، مقصود خود
ايشان هستند.