وقتى ما اين جريان را از وى شنيديم، او را سرزنش كرديم كه چرا ما را آگاه ننمودى، وى گفت: اين امر را تا زمانى كه براى شما بازگو كردم فراموش نموده بودم.

توضيح يك نكته از حديث گذشته‌

در باره اين سخن در حديث گذشته كه «حضرت دو لنگ ناصح داشت» از يكى از اهل حجاز پرسيديم. وى گفت: لباسهايى از «يمن» آورده مى‌شود كه بدان «ناصح» مى‌گويند، و آنها را گاهى سفيد و گاهى رنگارنگ درست مى‌كنند. و صاحب كتاب «الصّحاح في اللّغة» گفته كه «ناصح» بانون و الف، و صاد و حاء بدون نقطه يعنى خالص.»[1]

دعا براى جبران غفلتها و گناهان قلبى در نماز

26- از ديگر تعقيبات مهمّ بعد از فراغت از نمازها، جهت تلافى و جبران غفلتها و گناهان قلبى كه در نماز حاصل مى‌شود، خواندن دعايى است كه در كتاب احمد بن عبد اللَّه بن خانبه آمده، هم او كه جدّ سعيدم ابو جعفر طوسى در كتاب «الفهرست» مى‌گويد: «وى از اصحاب مورد اعتماد ماست، و دعاهايى كه كتابش متضمّن آن است، روايت شده است‌[2].» سعيد بن عبد اللَّه اشعرى مى‌گويد: احمد بن عبد اللَّه بن خانبه كتابش را به مولايمان امام حسن عسگرى 7 عرضه كرد، و حضرتش آن را قرائت نمود، و فرمود: «صحيح است، بدان عمل كنيد.» احمد بن خانبه در كتابى كه بدان اشاره شد، گفته است: نمازگزار بعد از فراغت از نماز بگويد:

«اللّهمّ، لك صلّيت، و إيّاك دعوت، و في صلاتى و دعائى ما علمت من النّقصان و العجلة و السّهو و الغفلة و الكسل و الفترة و النّسيان و المدافعة و الرّياء و السّمعة و الرّيب و الفكر [يا:

[1] صحاح، مادّه« نصح»، ج 1، ص 411.

[2] الفهرست، ص 70، ص 79.