پاداش مده، و روى [و اسماء و صفات] با
كرامتت را از من برمگردان. خداوندا، در حالى كه تو را مىخوانم محرومم مگردان، و
در حالى كه به تو اميدوارم دست خالى بر مگردان، و هيچ گاه به اندازه چشم بر هم
زدنى نه به خود و نه به هيچ كس از مخلوقاتت واگذارم مكن، تا مرا محروم گردانده و
ديگرى را بر من مقدّم بدارد. خداوندا، براستى كه تو هر چه را بخواهى محو و يا
اثبات مىفرمايى، و امّ الكتاب تنها در نزد توست، به حقّ آل ياسين كه برگزيدگان
خلق، و نابترين مخلوقاتت مىباشند از تو درخواست نموده و آن بزرگواران را پيشاپيش
خواستهها و ميل و رغبتم به تو مقدّم مىدارم.
خدايا، اگر مرا در امّ الكتاب بدبخت و محروم و گرفتار به تنگى روزى
مقدّر فرمودهاى، بدبختى و محروميّتم را از آن محو، و در نزد خويش نيكبخت و پر
روزى ثبت بفرما، خدايا، به هر خيرى كه به سويم فرو فرستادهاى نيازمندم، و از تو
هراسناكم، و به تو پناه آوردهام، و حقير و بيچاره و درمانده هستم، همان گونه كه
امر فرمودهاى مىخوانمت، پس چنان كه وعده فرمودى، كه تو هيچ گاه خلف وعده
نمىنمايى، دعاى مرا اجابت فرما. اى خدايى كه فرمودى: «مرا بخوانيد، تا دعاى شما
را اجابت نمايم.» چه خوب اجابتكنندهاى هستى تو، اى سرور من، و چه خوب پروردگارى
و چه نيكو مولى و سرپرستى، و چه بد بندهاى هستم من، و اين است ايستادن بنده پناه
آورده به تو از آتش جهنّم، اى گشاينده ناراحتى، و اى برطرف كننده غم و اندوه، اى
اجابتكننده دعاى درماندگان، اى رحمان و رحيم در دنيا و آخرت، مرا به چنان رحمتى
مورد مهر و رحمت خويش قرار ده كه به آن از [آرزو كردن و نيّت] رحمت غير خود
بىنيازم گردانى، و به رحمتت مرا در ميان بندگان شايستهات داخل فرما، ستايش
خداوند را كه توفيق داد يك نماز از نمازهايى را كه بر مؤمنين نوشته و واجب نموده
بود، ادا كنم. [به رحمتت سوگند، اى مهربانترين مهربانها].
دعاى حضرت مهدى 7 در تعقيب نمازهاى واجب
25- از جمله تعقيبات مهمّ، دعاى است كه به روايت صحيح از مولايمان
حضرت مهدى 7 در تعقيب نمازهاى واجب وارد شده است.
ابو نعيم محمّد بن احمد انصارى مىگويد: من و گروهى به تعداد سى نفر
مرد-