توجّه به اينكه اين نماز، آخرين نماز اوست‌

از جمله امور مهمّ براى هر كس كه مى‌خواهد نماز واجب بخواند، اين است كه مانند كسى نماز بخواند كه زندگانى را بدرود گفته و بيم آن را دارد كه ديگر بر انجام مثل آن نماز قادر نباشد، و نيز برترى جايگاه و تحفه‌هاى فضيلت نماز را مغتنم بشمارد؛ چنان كه روايت شده كه امام صادق 7 به عبد اللَّه بن يعفور- رضوان اللَّه عليه- فرمود: «اى عبد اللَّه، هر گاه نماز واجب را خواندى، آن را در اوّل وقتش بخوان، و مانند كسى كه زندگانى را بدرود گفته و بيم آن را دارد كه هيچ گاه به دنيا باز نگردد نماز بخوان، و چشمت را به جاى سجده‌ات بدوز، زيرا اگر مى‌دانستى كه چه كسى در راست و چپ توست، بى‌گمان نماز را نيكو بجا مى‌آورى. و بدان كه در مقابل كسى هستى كه تو را مى‌بيند و تو او را نمى‌بينى.»

نكوهش وارد شدن در نماز با حالت كراهت‌

از ديگر امور مهمّ براى نمازگزار اين است كه با حالت كراهت و ناخوشايندى از نماز، وارد آن نشده، و در تمام كردن آن عجله نكند؛ زيرا خداوند- جلّ جلاله- در باره برخى از كسانى كه آرزوهايشان را نوميد، و امكان اقبال و توجّهشان به خدا را از بين برده، مى‌فرمايد:

ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ، فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ‌.[1]- و اين به خاطر آن بود كه آنان از آنچه خداوند فرو فرستاده بود كراهت داشتند، لذا خداوند اعمال آنان را نابود گردانيد.

و ياد نماز از مصاديق «ما أنزل اللَّه» مى‌باشد، پس از آن كراهت نداشته باش، تا مبادا به هلاكت و نابودى گرفتار گردى.

مبادا گفتار كسى را بپذيرى كه مى‌گويد: «نماز تكليف است، و انجام تكليف بر

[1]. محمّد( 47): 9.