هنگامى كه بنده اقامه نماز را گفت[1]،
و پند و اندرز و دلسوزى ما را كه ياد آور شديم پذيرفت، دعايى را كه از امام رضا
7 روايت شده بخواند، كه فرمود: «بعد از اقامه و پيش از گفتن تكبيرهاى
افتتاح در هر نماز مىگويى:
«اللّهمّ، ربّ هذه الدّعوة التّامة و الصّلاة القائمة، بلّغ محمّدا
6 الدّرجة و الوسيلة و الفضل و الفضيلة. باللَّه أستفتح، و
باللَّه أستنجح، و بمحمّد رسول اللَّه و آل محمّد 6 أتوجّه.
اللّهمّ، صلّ على محمّد و آل محمّد، و اجعلنى بهم عندك
وَجِيهاً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ.»
- خداوندا، اى پروردگار اين دعوت كامل و نماز بر پا شده، حضرت محمّد
6 را به درجه و دستاويز و فضل و برترى نايل گردان، تنها به
خدا طلب گشايش مىنمايم، و تنها به وسيله خدا طلب كاميابى مىكنم، و به واسطه حضرت
محمّد فرستاده خدا و خاندان او 6 به سوى خدا متوجّه مىشوم.
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و مرا در نزد خود در دنيا و آخرت آبرومند
و از مقرّبان درگاهت بگردان.
و نيز بخواند دعايى كه روايت شده امام صادق 7 فرمود:
«هماره امير المؤمنين 7 به ياران خويش مىفرمود: هر كس اقامه بگويد و
پيش از گفتن تكبيرة الاحرام بگويد:
«يا محسن، قد أتاك المسيء، و قد أمرت المحسن أن يتجاوز عن
المسيء، و أنت المحسن و أنا المسيء، فبحقّ محمّد و آل محمّد، صلّ على محمّد و آل
محمّد، و تجاوز عن قبيح ما تعلم منّى.»
- اى نيكوكار، بدكار به درگاهت آمده، و خود امر فرمودى كه نيكوكار از
بدكار درگذرد، تو نيكوكارى و من بدكارم، پس به حقّ محمّد و آل محمّد، بر محمّد و
آل محمّد درود فرست، و از اعمال زشتم كه خود آگاهى، در گذر.
خداوند متعال مىفرمايد: اى ملائكه من، شاهد باشيد كه من او را عفو
نمودم و كسانى را كه حقّى بر او دارند خشنود نمودم.»
[1] ترجمه فوق بر اساس متن« أقام العبد للصّلاة»
است، كه ظاهرا بهتر از متن ديگر نسخههاى كتاب است كه« قام العبد للصّلاة»
آوردهاند.