مفهوم رواياتى كه در اين باره وارد شده و به اعتقاد ما به صحّت و
صواب نزديكتر است، آن است كه نخستين نمازى كه بر بندگان واجب شده، نماز ظهر است،
كه دو ركعت بوده. و روايات در اين باره بسيار است، و نيازى به ذكر آنها نيست، زيرا
اين مطلب در نزد برگزيدگان و حضرات معصومين عليهم السّلام كه الگوى ما هستند روشن
است.
امّا در باره اينكه آن همان «صلاة وسطى» است، روايت فراوان وارد شده
است، از آن جمله: 1- در روايتى از امام باقر 7 در پاسخ پرسش از معناى
فرمايش خداوند كه مىفرمايد:
حافِظُوا عَلَى الصَّلَواتِ وَ الصَّلاةِ الْوُسْطى.[1]- بر تمام
نمازها و بخصوص بر نماز ميانه محافظت كنيد.
فرمود: «مقصود نماز ظهر است، و در همان وقت، خداوند نماز جمعه را
واجب فرمود، نيز در آن روز وقتى است كه هيچ بنده مسلمانى در آن لحظه از خداوند
خيرى را نمىخواهد، مگر اينكه خدا به او عطا مىفرمايد.» 2- از امام باقر 7 روايت شده كه زن حسن بن علىّ دستور داد كه مصحف و قرآنى بنويسند، هنگامى
كه نويسنده به آيه حافِظُوا عَلَى الصَّلَواتِ وَ
الصَّلاةِ الْوُسْطى