غسل زيارت را در آنجا ذكر كرده است.

24- و در بعضى از احاديث ديگر نيز آمده كه مولايمان حضرت علىّ 7 در شبهاى سرد غسل مى‌كرد تا براى نماز شب نشاط پيدا كند.

و نيز در حديثى در كتاب «مدينة العلم» آمده است كه «غسل روز براى شب، و غسل شب براى روز كفايت مى‌كند.»

غسل ميّت و امور قبل و بعد از آن‌

مرگ در ديدگاه توده مردم‌

مرگ، هول و هراس بيمناك، و امر عظيم فراگيرى است كه لذّتهاى انسان را از بين برده، و بر دسته‌ها مى‌تازد و ميان آنها جدايى انداخته و پراكنده مى‌كند و مانع از لذّت پايندگى و انس با دوستان و زندگان گشته، و ريسمانهاى آمال و آرزوها را قطع نموده، و مانع بهره‌مند شدن از اهل و اموال مى‌گردد.

اين است گوشه‌اى از احوال مرگ نسبت به كسانى كه به هول و هراسهاى آن ناآگاهند، ولى كسانى كه به خطرهاى آن آشنا و از رازهايش آگاهى دارند، مرگ ميان آنها و آمادگى براى معاد جدايى انداخته، و از اصلاح اعمال كه در دار فنا در انجام آن كوتاهى مى‌كردند جلوگيرى نموده، و بى‌نيازى و غنايى را كه برايشان ممكن بود، مبدّل به بى‌نيازى نموده، و با حالت اسارت شرمندگى و خوارى آنان را از اين جهان به جهان ديگر انتقال مى‌دهد، و با پاسخ منفى ردّ و محرومشان مى‌كند، آنگاه كه مى‌گويند:

رَبِّ، ارْجِعُونِ، لَعَلِّي أَعْمَلُ صالِحاً فِيما تَرَكْتُ‌.[1]- پروردگارا! مرا [به دنيا] برگردانيد، شايد كه در آنچه بجا گذاشتم، عمل صالح انجام دهم.

[1] مؤمنون( 23): 99 و 100.