مىداند كه در زمانى حائض بوده ولى اوّل و
وسط و آخر حيض را نمىداند.
اگر اوّل حيض يادش باشد، بايد حيضش را سه روز قرار دهد، و در آخر آن
غسل حيض بجا آورد، سپس براى هر نماز، غسل حيض انجام دهد، و تا آخر ماه مانند زن
مستحاضه عمل كند.
و اگر آخر حيض يادش باشد نه اوّلش، بايد در آخر وقتى كه مىداند آخر
حيض است، غسل حيض بجا آورد، و در بقيّه ماه عمل زن مستحاضه را انجام دهد.
و اگر اوّل و آخر حيض را فراموش كرده باشد، بايد وقتى را كه يقين به
حيض بودن آن دارد، حيض قرار دهد و در آخر آن غسل حيض كند، و پيش از آن، عمل زن مستحاضه
را انجام دهد، و بعد از آن براى هر نماز تا آخر ده روز غسل حيض كرده و همانند زن
مستحاضه عمل كند. سپس بعد از ده روز غسل حيض نمايد، و بعد تا آخر ماه عمل زن
مستحاضه را انجام دهد.
و در تمام مواردى كه ايّام حيض براى زن معلوم نباشد، بايد ده روز
روزه[1] و هفت روز
نماز را از ماهى كه در آن حيض ديده قضا كند.
اين تفصيل براى هر كس از صاحبان فهم و دريافت كه نسبت به آن آگاهى
پيدا كند، نيكوست.
غسلهاى مستحبّى
غسلهاى مستحبّى عبارتند از:
1- غسل توبه.
2- غسل جمعه.
3- غسل شب اوّل ماه رمضان.
4- غسل تمام شبهاى فرد ماه رمضان، كه افضل آنها غسل شب نيمه و شب
هفدهم، و شب نوزدهم، و شب بيست و يكم، و شب بيست و سوّم ماه رمضان مىباشد، و در
باره غسلهاى شب بيست و چهارم، و شب بيست و پنجم، و شب