كيفيّت غسل‌

كسى كه مى‌خواهد غسل جنابت كند، در صورتى كه غسلش به خاطر انزال منى (به شرط جهش در هنگام بيرون آمدن) باشد، بايد به نكات زير توجّه كند:

1- واجب است كه ابتدا با بول كردن يا هر چيزى كه جانشين آن باشد، استبرا نمايد، و اين كار بر زنان واجب نيست.

2- سپس هر جايى از بدنش را كه نجس شده شستشو دهد.

3- مستحبّ است كه سه بار دستش را بشويد.

4- مستحبّ است هنگام غسل كردن بگويد:

«اللّهمّ، طهّرنى، و طهّر قلبى، و اشرح صدرى، و أجر على لسانى ذكرك و مدحتك و الثّناء عليك. اللّهمّ، اجعله لى طهورا و شفاء و نورا، إنّك على كلّ شى‌ء قدير.»

خداوندا، مرا پاكيزه بگردان، و قلبم را پاك نما، و سينه و دلم را بگشاى، و ياد و مدح و ثنايت را بر زبانم جارى گردان، خدايا، اين [غسل كردن‌] را براى من مايه پاكيزگى و بهبودى و نور قرار ده، براستى كه تو بر هر چيز توانا هستى.

5- مستحبّ است پيش از غسل، مضمضه و استنشاق نموده و آب در دهان و بينى بگرداند.

6- نيّت غسل را مى‌تواند هنگام مضمضه و شستن دهان، و يا وقت شروع غسل بكند. و نيّت آن به اين صورت است كه غسل جنابت مى‌كنم به خاطر واجب بودن آن، تا به اين وسيله حالت جنابت رفع، و هر چه با غسل كردن مباح مى‌گردد[1] برايم مباح و جايز گردد، در حالى كه منظورم از انجام آن عبادت خداوند سبحان از آن جهت كه شايسته عبادت است‌[2] مى‌باشد.

[1] مانند نماز خواندن.

[2] يعنى از آن جهت كه خداوند سبحان ذاتا اهليّت عبادت را دارد و به عبارت ديگر به جهت محبّت و شكر و سپاسگزارى از او، او را عبادت مى‌كنم، نه از روى ترس از آتش جهنّم، و يا ميل و رغبت به بهشت.