در روايت آمده كه امام صادق 7 فرمود: «روزى امير المؤمنين
7 با محمّد بن حنفيّة نشسته بودند، حضرت فرمود: اى محمّد، ظرفى آب
بياور تا براى نماز وضو بگيرم. محمّد آب آورد، حضرت آب را با دست چپ بر دست راستش
ريخت و سپس فرمود:
«بسم اللَّه، الحمد للَّه الّذى جعل الماء طهورا، و لم يجعله
نجسا.»
- به نام خدا، سپاس خدايى را كه آب را پاكيزه و پاكيزهكننده قرار
داد، و آن را نجس و آلوده قرار نداد.
سپس به توالت رفته و خود را شستشو داد و فرمود:
«اللّهمّ، حصّن فرجى و أعفّه، و استر عورتى، و حرّمنى على النّار.»
- خدايا، شرمگاهم را محفوظ و پاكدامن بدار، و عورتم را بپوشان، و آن
را بر آتش جهنّم حرام كن.
پس از آن آب در دهان گردانيد و مضمضه نمود و فرمود:
«اللّهمّ، لقّنى حجّتى يوم ألقاك، و أطلق لسانى بذكرك [و شكرك].»
- خداوندا، روزى كه با تو ملاقات مىكنم، حجّت و دليلم را به من
تلقين نموده و بفهمان، و زبانم را به ياد [و شكرگزارى از تو] بگشاى.
سپس آب داخل بينى كرد و استنشاق نمود و فرمود:
«اللّهمّ، لا تحرّم علىّ ريح الجنّة، و اجعلنى ممّن يشمّ ريحها و
روحها و ريحانها و طيبها.»