«بهرهبردارى» در لغت به معنى «استفاده ازسود چيزى، عمل برداشتن حاصل
زراعت ... تمتّع بردن از عايدات هر عمل» است.[1]
مسأله ثروت و بهرهبردارى از آن يكى از موضوعات مهم واساسى مكتبهاى
اقتصادى است. اسلام نيز ثروت را در راه انسانيت وتحقق آرمانهاى بلند بشرى به كار
مىبرد وآن را وسيله رسيدن به سعادت واقعى مىداند. از اين رو، پيروانش رابه كسب و
بهرهبردارى ازمال در آن جهت مقّدس، تشويق كرده است.
بهره بردارى از ثروت، وقتى به شكل صحيح و در طريق اهداف اصيل انسانى
باشد وانسان را در اقامه عدالت وايجاد روابط برادرى، يارى كند، از پايههاى اقتصاد