معلّى بن خنيس گويد:

در محضر امام صادق عليه‌السّلام بودم و ايشان احوال كسى را جويا شد.

پاسخ دادند: سخت نيازمند و درمانده است.

- اكنون چه مى‌كند؟

- درخانه مشغول عبادت است.

- خرج زندگى‌اش چگونه تأمين مى‌شود؟

- از سوى برخى از دوستانش.

- به خدا سوگند كسى كه مخارج زندگى او را مى دهد. از او عابدتر است.[1]

احترام ويژه براى كارگر

كارگر زحمتكش نيز در فرهنگ اسلام از ارج و منزلت ويژه‌اى برخوردار است و تلاش وكوشش او در راه استقلال و سازندگى ميهن اسلامى، همچون جهاد در راه خدا قلمداد شده است. حضرت صادق (ع) مى‌فرمايد:

«الْكادُّ عَلى عَيالِهِ كَالْمُجاهِدِ فِى سَبيلِ اللَّهِ»[2]

كسى‌كه‌باتلاش، در راه‌تامين هزينه خانواده‌اش مى‌كوشد مانند مجاهد درراه خداست.

راز اين نكته نيز روشن است و آن اينكه هيچ نظامى بدون پشتوانه كار و تلاش نيروهاى توليد كننده، قادر به ادامه حيات خود نيست.

از سيره رسول خدا صلى‌الله عليه وآله نكته بسيار ظريف و بى نظيرى نسبت به كارگر مسلمان نقل شده كه حاكى از توجّه فراوان رهبر اسلام به اين قشر از جامعه است:

هنگامى كه آن حضرت از غزوه تبوك باز مى‌گشت، سعد انصارى به استقبال او شتافت و با دست خشن و پينه بسته‌اش با پيامبر 6 مصافحه كرد.

پيامبر 6 فرمود: «چرا دستت چنين است؟» عرض كرد: با بيل و طناب كار مى‌كنم و

[1] - وسائل الشيعه، ج 12، ص 14.

[2] - فروع كافى، ج 5، ص 88، دارصعب بيروت.