الف- ايجاد دوستى‌

انفاق، بذر محبت و دوستى را درجامعه مى‌كارد، صفا و صميميت افراد رانسبت به يكديگر بيشتر مى‌كند و روابط اجتماعيشان رامحكمتر مى‌سازد. حضرت على 7 در اين باره فرمود:

«السَّخاءُ يَزْرَعُ الْمَحَبَّةَ»[1] سخاوت محبت را (در دلها) مى‌كارد.

ب- سيادت وآقايى‌

اثر ديگر انفاق، ايجاد عظمت وبزرگوارى براى شخص انفاق كننده‌است كه بدين وسيله در دل افراد جامعه نفوذ مى‌كند و مردم او را بزرگ وگرامى مى‌دارند. على (ع) در اين باره فرمود:

«سَبَبُ الْسِّيادَةِ السَّخاءُ»[2] سخاوت، سبب بزرگى است.

ونيز فرمود:

«بِالْجُودِ يُبْتَنَى الْمَجْدُ ...»[3] مجد وبزرگى، بر جود وبخشش بناشده است.

ج- پوشاندن بديها

پوشاندن عيبها يكى ديگر از آثار انفاق است. چنانچه اميرمؤمنان (ع) فرمود:

«بِالسَّخاءِ تُسْتَرُ الْعُيُوبُ»[4] عيبها به سبب سخاوت، پوشانده مى‌شود.

[1] - شرح غررالحكم، ج 1، ص 82.

[2] - همان مدرك، ج 4، ص 122.

[3] - همان مدرك، ج 3، ص 236.

[4] - همان مدرك، ص 228.