مى‌فرمايد:

«الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‌ جُنُوبِهِمْ ....»[1]

(خردمندان حقيقى) آنانند كه خدا را در حال ايستاده و نشسته و در حال خفتن، ياد مى‌كنند ....

آثار ذكر

ذكر خدا و يادآورى صفات و نعمتهاى الهى، نياز حياتى براى انسان بودن و انسان زيستن است. ياد خدا نگهبان هويت انسان و پاسدار ارزشهاى معنوى است. ذكر خدا ريشه صلاح قلب و موجب آبادى وحيات آن و روشن بينى، اطمينان و آرامش دل است. اينك به برخى از آثار ارزنده ذكر خدا مى‌پردازيم:

الف- آرامش و اطمينان دل:

روح انسان ربّانى است،[2] تا با خدا پيوند نداشته باشد، قرار و آرام نمى‌گيرد، پيوند روح و دل انسان با خدا به وسيله ياد خدا پديد مى‌آيد و برقرار مى‌ماند. علّت اصلى اضطرابها و آشفتگى‌هاى روانى، خستگيها و افسردگيهاى روحى انسان دوره صنعتى، غفلت از ياد خدا است. براى آرامش دل بايد به ياد خدا روى آورد:

«أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»[3]

آگاه باشيد كه با ياد خدا دلها آرام مى‌گيرند.

ب- توجه خدا به انسان:

در صورتى كه انسان به ياد خدا باشد، خدا نيز به ياد اوست و توجه خداكه مدير و مدبّرهمه امور است به انسان همه مشكلات جسمى و روحى او

[1] - آل عمران، آيه 191

[2] - قُلِ الرُّوحُ مِنْ امْرِ رَبّى‌( اسراء، آيه 85) نَفَخْتُ فيهِ مِنْ روُحى‌( حجر، آيه 29)

[3] - رعد، آيه 28