قالَ: لِأَنَّهُ إِذاتابَ مِنْ ذَنْبٍ وَقَعَ فى‌ أَعْظَمَ مِنَ الذَّنْبِ الَّذى‌ تابَ مِنْهُ»[1]

خداوند توبه بداخلاق را نمى‌پذيرد، سؤال شد: چگونه، اى رسول خدا؟ فرمود:

زيرا آدم بدخلق، هرگاه ازگناهى توبه كند، باز مرتكب گناهى بزرگتر از گناه اوّل مى‌شود.

5- دورى از خداوند:

يكى از وصاياى پيامبراكرم (ص) به ابوذر اين است كه فرمود:

«يا أَباذَرِّ لايَزالُ الْعَبْدُ يَزْدادُ مِنَ اللَّهِ تَعالى بُعْداً ماساءَ خُلْقُهُ»[2]

اى اباذر! بنده تازمانى كه، بدخلق است، همواره بر دورى‌اش از خداوند تعالى افزوده مى‌شود.

ب- آثار و پيامدهاى اخروى‌

1- فشار قبر:

امام صادق عليه‌السلام مى‌فرمايد:

«به پيامبر اكرم (ص) خبر رسيدكه «سعدبن معاذ» از دنيا رفت. پيامبر (ص) به همراه اصحاب برخاسته و به طرف خانه او حركت كرد. حضرت امر فرمود تا بدن سعد را غسل داده، كفن نمايند. سپس به طرف قبرستان حركت كردند. پيامبر (ص) با پاى برهنه و بدون عبا در تشييع جنازه او شركت نمود. گاهى طرف راست و گاهى طرف چپ تابوت را به دوش مى‌گرفت، تا به كنار قبر رسيدند. حضرت خود داخل قبر رفته، جسد سعد را در قبر گذاشت و با دست خود سنگ قبر را چيد و آن را هموار ومحكم نمود ... پس از دفن سعد، مادرش كه در كنار قبر ايستاده بود، با صداى بلند گفت:

«يا سَعْدُ! هنَيئاً لَكَ الْجَنَّةُ»

اى سعد! بهشت، برتوگوارا باد.

[1] - اصول كافى، مترجم، ج 4، ص 11

[2] - طرائف الحكم، آقاميرزا احمد آشتيانى، ج 2، ص 299، كتابفروشى صدوق