انسان داراى دو بعد است، بعد جسمانى و بعد روحانى. ساختمان جسم او
ممكن است زشت يا زيبا و متناسب يا نامتناسب باشد، گرچه زيبايى اندام و تناسب قامت،
از حسن كمال آدمى است، اما تحصيل اين كمال، اغلب در اختيار شخص نيست. وراثت،
تغذيه، پدر و مادر و محيط جغرافيايى زندگى در شكل دادن به آن نقش به سزايى دارد.
زشتى و زيبايى روح انسان نيز در برخى موارد از وراثت و محيط تأثير
مىپذيرد، ليكن اغلب براثر تربيت و خودسازى شكل مىگيرد و تغيير مىكند.
انسان بايد با تلاش و كوشش، خود را به فضايل آراسته كند و با تحمل
رنجها و سختيها، خويشتن را از رذايل پاك سازد و بدين وسيله كمالات اخلاقى را تحصيل
كند.
براى آراسته شدن به اخلاق نيكو و پيراسته شدن از اخلاق ناپسند
مىبايست فضايل و رذايل اخلاقى و راههاى تحصيل خوبيها و پرهيز از بديهاى اخلاقى را
شناخت.
مكتب اسلام در زمينه خودسازى انسانها برنامهويژهاى دارد كه انسان
مىتواند در