ريا در لغت به معناى تظاهر به كار خوب است، بدون اينكه حقيقت داشته
باشد و در اصطلاح علم اخلاق، نشان دادن كارهاى خوب و پسنديده به مردم، براى يافتن
اعتبار ومنزلت در دل آنهاست.
ريا با برخى از خصلتهاى ناپسند همراه است كه عبارتند از: شرك خفى،
نفاق، كوردلى و كم خردى.
ريا كار، نشانههايى دارد كه به برخى از آنها اشاره مىكنيم:
درتنهايى براى انجام عبادت كسل و در ميان مردم، با نشاط و پركار است. هنگام تعريف
و ستايش از او بر كارش مى افزايدو اگر مورد ستايش ديگران قرار نگيرد، از عمل خود
مىكاهد.
پذيرفته نشدن عمل، واگذارى به ديگران، دورى از رحمت الهى و ورود به
آتش جهنم ازجمله پيامدهاى نامطلوب ريا و خودنمايى است.
^ پرسش
1- معناى ريا را در لغت و اصطلاح بنويسيد.
2- قرآن مجيد، اعمال رياكاران را به چه چيزى تشبيه كرده است؟ توضيح
دهيد.