(هر كه بر من عاشق شود من نيز بر او عشق مىورزم و هر كه من عاشق او
شوم مىكشمش و هر كه را بكشم خون بهايش منم) كه در طرائق الحقائق، چاپ تهران، ج 1
ص 206 با اختلافى در عبارت به عنوان حديث قدسى ذكر شده است [نيز رديف 673].
[ص 696 شرح مثنوى]
[ «اى حيات عاشقان در مردگى»]
136-
«اى
حيات عاشقان در مردگى
دل نيابى جز كه در دل بُردگى
مضمون مصراع اول مقتبس است از گفته ابو المغيث حسين بن منصور حلّاج
(مقتول 309):
[1] - اى كسانى كه مورد اعتماد من هستيد مرا بكشيد.
زيرا با كشته شدنم زندگى تازه مىيابم.
[2] - هر كس( از قبر) آن گونه برانگيخته مىشود كه در
دنيا جان سپرده باشد.
[3] - قطعاً مردم متناسب با نيتهايشان،( از قبر)
برانگيخته مىشوند.
[4] - همان طورى كه زندگى مىكنيد مىميريد و همان طورى
كه مىميريد،( از قبر) برانگيخته مىشويد و همان طورى كه( از قبر) برانگيخته
مىشويد،( در پيشگاه خدا) محشور مىگرديد.