(860) (496) (بهر مجنون هست ليلى بهترين) (قصص) (861) (498) (آن كه شد غرق هوس وعظش چه سود؟) (قصص) (862) (498) ( «اى خنك آن را كه ذات خود شناخت») (احاديث) (863) (498) (قصّه گبر و مسلمانى شنو) (اقوال) (864) (498) ( «يك مؤذّن داشت بس آواز بد») (قصص) (865) (500) ( «گفت آوه زان خر فحل فريد») (قصص) (866) (501) (اين چنين نعمت نديده هيچ چشم) (احاديث) (867) (501) (مرد ايمان اهل انس و الفت است) (احاديث) (868) (502) (از خليفه بشنو و خُمهاى مى) (قصص) (869) (504) (با مى محبوب و اصل شد حبيب) (احاديث) (870) (505) (احمد 6 از هجران حق بى‌تاب شد) (قصص) (871) (505) ( «عفو كن تا عفو يابى در جزا») (احاديث) (872) (506) (هست باب و جدّ و اجدادش كريم) (احاديث) (873) (506) (آفريده حق بشر را بهر خويش) (احاديث) (874) (506) (اى خوش آن كاو نفس خود را رام كرد) (احاديث) (875) (507) (قصّه خضرويه و شوق جهاد) (قصص) (876) (507) ( «اين جهاد اكبر است آن اصغر است») (احاديث) (877) (507) (ريخت شبلى سكّه‌هاى خود در آب) (قصص) (878) (509) (قصّه‌ها بين از قياس آن كنيز) (قصص) (879) (513) (كى شنيدن هست با ديدن يكى) (احاديث) (880) (513) (چار انگشت است از باطل به حق) (احاديث) (881) (513) (از شجاعت دم مزن پيش از قتال) (احاديث) (882) (514) (گفت احمد 6 هست دنيا همچو خواب) (احاديث) (883) (514) (پاكى شوهر دهد عفّت به زن (احاديث) (884) (514) (بهر جنّت رنجها بايد كشيد) (احاديث) (885) (515) (داستان جام و محمود و اياز) (قصص) (886) (516) (يك ز صد بيتى به دنيا رحمتش) (احاديث)