[خيار در بيع]
1039-
«در بُيوع آن كن تو از خوف غرار
كه رسول آموخت سه روز اختيار
به ذيل شماره (496) رجوع كنيد.
[ص 216 احاديث مثنوى]
[پس گرفتن صدقه]
1040-
«گشته باشد همچو سگ قى را اكول
مستردِّ نحله بر قول رسول
مقصود اين خبر است كه به وجوه متعدد نقل مىشود:
الْعَائدُ في هبَته كَالْكَلْب يَقىءُ ثُمَّ يَعُودُ في قَيْئه[1].
بخارى، ج 2، ص 59، مسلم، ج 5، ص 65
الْعَائدُ في صَدَقَته كَالْعَائد في قَيْئه[2].
بخارى، ج 1، ص 171، مسلم، ج 5، ص 64 با مختصر تفاوت، جامع صغير، ج 2، ص 66.
انَّمَا مَثَلُ الَّذي يَتَصَدَّقُ بصَدَقَةٍ ثُمَّ يَعُود فى صَدَقَته كَمَثَل الْكَلْب يَقىءُ ثُمَّ يَأْكُلُ قَيْأَهُ[3].
مسلم، ج 5، ص 64، جامع صغير، ج 1، ص 97 با اختلاف در تعبير.
[ص 217 احاديث مثنوى]
[آسانگير سود برد]
1041-
«تا به گفتهى مصطفى شاه نَجاح
السَّمَاحُ يا اولى النُّعْمَى، رَباح
مراد اين خبر است:
[1] - كسى كه چيزى را به ديگرى ببخشد سپس آن را پس بگيرد مانند سگى است كه قى كند و آن را بخورد.
[2] - كسى كه صدقه دهد سپس آن را پس بگيرد مانند كسى است كه به آنچه استفراغ كرده روى آورد.
[3] - كسى كه صدقه دهد سپس آن را پس بگيرد مانند سگى است كه قى كند بعد آن را بخورد.