[1] - هر نيكو كار و بد كارى بدون استثنا از دخول در
آن( آتش جهنم) ناگزير است.
اما آتش بر مؤمن سرد و سلامت بخش
مىشود. همان گونه كه آتش نمرود بر حضرت ابراهيم( ع) گلستان شد.
[2] - روز قيامت دنيا را به صورت پير زنى با گيسوى سياه
و سفيد و چشمانى آبى، در حالى كه دندانهاى نيش او پيداست، حاضر مىكنند. مردم او
را( از بس زشت و نفرت انگيز است) با كراهت و بىميلى نگاه مىكنند. و هنگامى كه از
آنان مىپرسند آيا اين زن را مىشناسيد؟ پاسخ مىدهند پناه مىبريم به خداوند از
اين كه با چنين كسى آشنايى داشته باشيم. ولى به آنان گفته مىشود اين زن تجسم همان
دنيايى است كه به آن افتخار مىكرديد. و به خاطرش همديگر را به كشتن مىداديد!