[دل به نور حق ز دنيا سرد شد]

824-

اقتباس است از روايتى كه در ذيل شماره (679) بدان اشارت رفت.

[ «اى خنك آن كس كه عقلش نر بود»]

825-

يوسف بن احمد مولوى گويد اشاره بدين روايت است:

طُوبَى لمَنْ كانَ عَقْلُهُ ذَكَراً وَ نَفْسُهُ أُنْثَى وَ وَيْلٌ لمَن انْعَكَسَ‌[1].

طُوبَى لمَنْ كَانَ عَقْلُهُ أَميراً وَ نَفْسُهُ أَسيراً وَ وَيْلُ لمَن انْعَكَسَ‌[2].

المنهج القوى، ج 5، ص 355 [ص 170 احاديث مثنوى‌]

[داستان خر برفت و خر برفت‌]

826-

[1] - خوشا به حال كسى كه عَقلش( كه فرمانده اوست) مَرد و نفْسش( كه كانون عواطف اوست) زن باشد و واى به حال كسى كه( اين دو، در او) بر عكس باشد.

[2] - خوشا به حال كسى كه عقلش امر كند و نفْسش اطاعت، و واى به حال كسى كه( اين دو، در او) بر عكس باشد.