مقصود حديثى است كه به صور ذيل روايت مىشود:
تَفَكَّرُوا في خَلْق اللَّه وَ لَا تَفَكَّرُوا في اللَّه فَتَهْلكُوا[1].
تَفَكَّرُوا في آلَاء اللَّه وَ لَا تَفَكَّرُوا في اللَّه[2].
جامع صغير، ج 1، ص 131، كنوز الحقائق، ص 52
تَفَكَّرُوا في الْخَلْق وَ لَاتَتَفَكَّرُوا في الْخَالق[3].
قصص الانبياء ثعلبى، طبع مصر، ص 10، جامع صغير، ج 1، ص 131
تَفَكَّرُوا في كُلِّ شَيءٍ وَ لَا تَفَكَّرُوا فى ذَات اللَّه فَانَّ بَيْنَ السَّمَاء السَّابعَة الَى كُرْسيِّه سَبعَة آلَاف نُورٍ وَ هُوَ فوقَ ذَلكَ[4].
جامع صغير، ج 1، ص 131 [ص 142 احاديث مثنوى]
[ «صد هزاران پرده آمد تا اله»]
711-
«هست آن، پندار او زيرا به راه
صد هزاران پرده آمد تا اله
هر يكى در پردهاى موصول خوست
و هم او آن است كان خود عين اوست
مستفاد است از مضمون روايت:
انَّ لله سَبْعينَ الْفَ حجَابٍ منْ نورٍ وَ ظُلْمَةٍ
- كه در ذيل شماره (288) نقل نموديم و حديث مروى از امام محمد باقر- 7-:
كُلُّ مَا مَيَّزْتُمُوهُ بأَوْهَامكُمْ في أَدَقِّ مَعَانيه مَخْلُوقٌ مَصْنُوعٌ مثْلُكُمْ مَرْدودٌ إلَيْكُمْ[5].
و حديث مروى از حضرت رضا- 7-:
مَا تَوَهَّمْتُمْ منْ شَيْءٍ فَتَوَهَّمُوا اللَّهَ غَيْرَهُ[6].
وافى (از فيض) ج 1، ص 88- 89 [ص 142 احاديث مثنوى]
[1] - به آفريدههاى خداوند بينديشيد نه به ذات خداوند. و گر نه( منحرف مىشويد و بر اثر آن) به هلاكت مىافتيد.
[2] - به نعمتهاى خداوند بينديشيد نه به ذات خداوند.
[3] - به آفريدهها بينديشيد نه به آفريننده.
[4] - به هر چيزى بينديشيد جز ذات خدا. زيرا فاصله از آسمان هفتم تا قلمرو حكومتش هفت هزار نور است و خداوند فوق آنها است.
[5] - دريافتهاى وهمى شما راجع به معانى دقيق الهى( خدا شناسى نيست بلكه) ساخته و پرداخته شماست و همچون خودتان است( كه مصنوع هستيد) و به شما باز مىگردد.
[6] - شناخت ذات خدا غير از آن چيزى است كه شما با دريافتهاى وهمى خود به آن رسيدهايد.