[نزد حق از برّه كمتر نيستيم‌]

560-

با مضمون اين روايت مناسب است:

إنَّ اللَّهَ تَعَالَى يَحمى عَبدَهَ المُؤمنَ كَمَا يَحمي الشَّفيقُ غَنَمَهُ عَن مَرَاتع المَهلَكَة[1].

جامع صغير، ج 1، ص 75 [ص 108 احاديث مثنوى‌]

[رفتن كنّاس در بازار عطر]

561-

مأخذ آن گفته غزالى است در كيمياى سعادت:

مَثَل او (يعنى آن كه به حق انس ندارد) چون آن كنّاس بود كه به بازار عطاران رفت. و از آن بويهاى خوش بيفتاد و بى‌هوش شد. و مردم مى‌آمدند و گلاب و مشك بر وى مى‌زدند و حال او بدتر مى‌شد. تا يكى كه وقتى كنّاسى كرده بود آنجا رسيد. بدانست كه حال او چيست؟، پاره‌اى نجاست آدمى بياورد و تر كرد و در بينى وى ماليد. به هوش باز آمد و گفت اين است بوى خوش.

و شيخ عطار در اسرار نامه اين حكايت را نظم فرموده است بدين گونه:

[1] - خداوند متعال بنده مؤمنش را مورد حمايت قرار مى‌دهد همان طورى كه چوپان دل سوز گوسفندش را از چراگاههاى پر خطر محافظت مى‌كند.