مسند احمد، ج 2، ص 319 و با اختلاف در ترتيب عبارت ص 406، 437، بخارى
ج 2، ص 163، مسلم (به طريق و اشكال مختلفه) ج 7، ص 96، قصص الانبياء ثعلبى، طبع
مصر، ص 341، جامع صغير، ج 1، ص 107.
[ص 32 احاديث مثنوى]
[گفت احمد 6 امّتم مرحومه است]
221-
«امت
مرحومه زاين رو خواندمان
آن رسول حق و صادق در بيان
اشاره بدين حديث است:
انَّ امَّتى امَّةٌ مَرْحُومَةٌ لَيْسَ عَلَيْهَا فى الْآخرَة
عَذَابٌ انَّمَا عَذَابُهَا في الدُّنْيَا الْقَتْلُ وَ الْبَلابلُ وَ
الزَّلَازلُ[2].
[1] - پيامبر6 فرمود من به عيسى بن مريم از ابتدا تا
انتهاى خلقت( يا در دنيا و آخرت) بيش از ديگران اولى و برتر هستم. اصحاب پرسيدند
اى رسول خدا چگونه؟ فرمود انبيا پدرى واحد دارند( از نور واحدى هستند) و مادرانى
پراكنده و متعدّد. و همگى مأمور به دين اسلام هستند. در عين حال بين ما( من و
عيسى) پيامبر ثالثى نيست.( بنا بر اين به عنوان پيامبر و برادر عيسى بن مريم
اولويّت با من است).
[2] - امّت من، امّتى است كه مشمول رحمت الهى شده و در
آخرت عذاب نخواهد شد. عذابش در همين دنياست از نوع مبتلا شدن به بلاى قتل، وحشت،
زلزله و امثال آن.
[3] - اين امت( در روز قيامت) مشمول رحمت حق خواهد بود.
خداى- عزّ و جلّ- عذاب امت را( در همين دنيا) بين خودشان قرار داده و در عوض روز
قيامت به جاى هر يك از آنان، يك نفر از معتقدان به دينهاى ديگر را عذاب مىكند.
[4] - امت من امتى مورد رحمت، مغفرت و توبه الهى خواهد
بود.