[يافت موسى آتشى امّا ز وحى!]

199-

ريشه اين مضمون روايتى است كه ابو القاسم محمود بن عمر زمخشرى نقل مى‌كند: [1]

كُنْ لمَا لَا تَرْجُو ارْجَى منْكَ لمَا تَرْجُو فَانَّ مُوسَى ذَهَبَ يَقْتَبسُ النَّارَ فَكَلَّمَهُ الْمَلكُ الْجَبَّارُ

(بدانچه اميد ندارى اميدوارتر باش از آن چه اميد دارى، زيرا موسى رفت كه آتش بياورد و خداى جبار با او سخن گفت.) ربيع الابرار، باب الطّمع و الرجّاء.

[ص 1162 شرح مثنوى‌]

[برد عيسى را خدا در آسمان‌]

200-

عيسى 7 با حواريان در خانه‌اى بود كه يهوداى اسْخَريوطى با جمعى از يهود وارد شدند. يهوداى اسخريوطى از ياران عيسى بود. به نشانه و علامتى كه با يهود مقرّر داشته بود، عيسى را بوسيد. يهوديان عيسى را گرفتند و به حكم كاهنان ردايى سرخ در او پوشيدند و تاجى از خار بر سرش نهادند. و سپس به دارش آويختند. او پس از دفن زنده شد و خويش را به حواريان نمود. مطابق روايات اسلامى شَبَه عيسى بر شمعون افتاد و او را به جاى عيسى به دار آويختند و خدا عيسى را به آسمان برد. انجيل متى، اصحاح 26، 27، تاريخ طبرى، طبع مصر، ج 2، ص 24- 23 [ص 1162 شرح مثنوى‌]

[خاك خواهى رو سوى توده‌ى كلان!]

201-

اشاره است به مَثَل: اذَا زَنَيْتَ فَازْن بحُرَّةٍ وَ اذَا سَرَقْتَ فَاسْرقْ دُرَّةً (اگر پليد كارى مى‌كنى با آزاد زنان كن و اگر مى‌دزدى مرواريد يكتا بدزد.) مجموعه امثال، نسخه خطى متعلق به جناب آقاى همايى. نظير آن در پارسى: اگر خاك بر مى‌دارى از توده كلان بردار.

[ص 1168 شرح مثنوى‌]

______________________________ [1] از حديث زير مى‌توان اين مطلب را استفاده كرد:

عَنْ أَبي عَبْد اللَّه عَنْ أَبيه عَنْ جَدِّه : قَالَ: قَالَ أَميرُ الْمُؤْمنينَ 7: كُنْ لمَا لَا تَرْجُو أَرْجَى منْكَ لمَا تَرْجُو فَإنَّ مُوسَى بْنَ عمْرَانَ 7 خَرَجَ يَقْتَبسُ لأَهْله نَاراً فَكَلَّمَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَجَعَ نَبيّاً مُرْسَلًا وَ خَرَجَتْ مَلكَةُ سَبَإٍ فَأَسْلَمَتْ مَعَ سُلَيْمَانَ 7 وَ خَرَجَتْ سَحَرَةُ فرْعَوْنَ يَطْلُبُونَ الْعزَّ لفرْعَوْنَ فَرَجَعُوا مُؤْمنينَ.

(بدانچه اميد ندارى اميدوارتر باش از آن چه اميد دارى، زيرا موسى 7 رفت كه براى خانواده خويش آتش بياورد و خداى متعال با او سخن گفت با عنوان پيامبر مُرْسَل مراجعت كرد. ملكه سبا (كافر از مملكت خويش) بيرون آمد ليكن مسلمان شد و همراه سليمان گشت. ساحران براى مقابله با موسى 7 در پى عزت نزد فرعون بيرون آمدند ولى با ايمان باز گشتند).

كافى ج 5 ص 83 باب الرزق من حيث لا يحتسب ح 3.