[ «چون قضا آيد فرو پوشد بصر»]

182-

اشاره است به حديث [1] ذيل شماره (66) گذشت.

[ص 24 احاديث مثنوى‌]

[كس به جز بر فطرت سالم نزاد]

183-

... به هر حال آنجا كه فطرت و آفرينش اولين است دينى وجود ندارد و انسان به حسب تأثير تربيت يا محيط به دينى مى‌گرود. در حديث آمده است:

كُلُّ مَوْلُودٍ يُولَدُ عَلَى الْفطْرَة حَتَّى يُعْربَ عَنْهُ لسَانُهُ فَابَوَاهُ يُهَوِّدَانه اوْ يُنَصِّرَانه اوْ يُمَجِّسَانه.

(هر كه مى‌زايد بر فطرت مى‌زايد تا آن گاه كه در سخن آيد و پدر و مادرش او را يهودى يا نصرانى يا مجوسى كنند.) جامع صغير، طبع مصر، ج 2، ص 93 [2] [ص 1048 شرح مثنوى‌]

[داستان نعل وارونه شنو]

184-

... «نقل است كه شخصى در شهرى بود و نمى‌توانست گريخت از خوف آن كه مبادا اهل شهر اطلاع يابند و در عقب او رفته او را هلاك سازند، اسب خود را نعل باز گونه بست و در نيم شبى سوار شده از آن شهر بگريخت چون روز شد مردم مطلع شده‌

______________________________ [1] اشاره است به حديث ذيل‌

لا يُلْدَغُ الْمُؤْمنُ منْ جُحْرٍ مَرَّتَيْن (1).

مشكاةالأنوار ص 319 جامع صغير، ج 2، ص 204 و با لفظ «لا يُلْسَعُ الْمُؤْمنُ» در من لا يحضره الفقيه ج 4 ص 378 ح 5785 و كنوز الحقائق، ص 166.

(1) مؤمن از يك لانه حيوان دو بار گزيده نمى‌شود.

[2] و با اندكى تفاوت در كتاب متشابه‌القرآن ج 1 ص 151 و در عدةالداعي ص 332 خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى اين حديث را در كتاب شريف كافى ج 2 ص 12 باب فطرة الخلق على التوحيد همراه با توضيحى نقل كرده است:

قَالَ رَسُولُ اللَّه 6: كُلُّ مَوْلُودٍ يُولَدُ عَلَى الْفطْرَة يَعْني الْمَعْرفَةَ بأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَالقُهُ كَذَلكَ قَوْلُهُ: وَ لَئنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماوات وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ.