سخن و هیزم در شب

امام علی 7: لَا تَكُنْ‌ فِيمَا تُورِدُ كَحَاطِبِ لَيْلٍ وَ غُثَاءِ سَيْل‌؛

در ایراد سخن چون هیزم چین شب و کف و خاشاک روی سیل مباش.[1]

جمع کنند هیزم در شب در اثر عدم دید کافی ممکن است هر چیز خوب و بدی را جمع نماید و نیز سیل ممکن است هر چیز باارزش یا بی‌ارزش را با خود بیاورد و این حدیث توصیه می‌فرماید که سخنگو باید مراقب باشد و فقط کلام صحیح و مفید بر زبان جاری کند و مانند این دو خوب و بد را در هم نگیرد.

عبادت و الاغ آسیاب

امام علی 7: ‌ الْمُتَعَبِّدُ عَلَى‌ غَيْرِ فِقْهٍ‌ كَحِمَارِ الطَّاحُونَةِ يَدُورُ وَ لَا يَبْرَح‌؛

عبادت‌کننده بدون دانش چون الاغ آسیاب است که به دور خود می‌گردد و خلاصی و رهایی ندارد.[2]

عبادتی انسان را به کمال الهی نزدیک‌تر می‌کند که با بصیرت و آگاهی به احکام و ضوابط آن باشد.

مؤمن و آب سرد

امام صادق 7: إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَيَسْكُنُ‌ إِلَى‌ الْمُؤْمِنِ‌ كَمَا يَسْكُنُ الظَّمْآنُ إِلَى الْمَاءِ الْبَارِدِ؛

مؤمن در نزد مؤمن آرامش می‌یابد، همچنان که انسان تشنه با آب سرد آرام می‌شود.[3]

[1]. همان، ح ۱۰۹۶۹.

[2]. الاختصاص، ۲۴۵.

[3]. الکافی، ج ۲، ص ۲۴۷.