6. منازل مستوفی

این منازل، که در غرب محله میانده واقع گریده، متعلق به اوایل دوره قاجاریه و دارای ایوان‌های مجلّل و ستون‌دار می‌باشند. سر در اتاق‌ها و راهروهای اطراف حیاط با نوعی تزئینات رسمی‌بندی، معروف به قاشقی، تزیین شده است. آنچه این خانه‌ها را از سایر بناهای مشابه متمایز کرده، سه بادگیر مرتفع و متوالی می‌باشد. بر دهانه هر یک از چشمه‌های بادگیرها، نقوشی با گچ ساخته شده است.

مجاور این خانه‌ها، یک ساباط ( کوچه سرپوشیده ما بین خانه‌ها ) ارزشمند وجود دارد که نام خود را از خانه مستوفی گرفته و یکی از معدود ساباط‌های باز مانده از مجموعه ساباط‌های قدیمی خراسان جنوبی است.

ب) قلاع و برج‌های دفاعی

همچنین بشرویه در حدود 18 قلعه و 25 برج حفاظتی دارد که نشان از ناامن بودن منطقه از دست غارتگران در بعضی از اعصار تاریخ دارد. به گفته اهالی کهن‌سال روستاهای این شهرستان، تا حدود 50 سال پیش مردمان برای حفاظت جان و مال خود به این قلعه‌ها و برج‌ها پناه می‌بردند.

میرزا خانلرخان در این باره می‌گوید : . . . بشرویه به قدر سه هزار خانوار سکنه دارد، قلعه و بارو و برج و ارگ دارد .[1]

همچنین مک گرگور در این راستا می‌نویسد :[2] پیش‌تر این مردم در معرض قتل و غارت بلوچ‌ها بوده‌اند، ولی اکنون مرد مسلحی در بشرویه

[1].[28] میرزا خانلر خان اعتصام الملک، سفرنامه، ص 251.

[2]. مک گرگور، سی، ‌ام ، شرح سفری به ایالت خراسان و شمال غربی افغانستان ، ج1، ص 139.