محسوب مى‌شود».

در قرائت ابن مسعود چنين آمده: «و أزواجه أمّهاتهم و هو أب لهم». لذا هر گاه ازواج النبى، مادران امّت محسوب شوند، هر آينه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم پدر امّت خواهد بود.[1]

ابو جعفر طبري و ابن ابى حاتم و ابو الشيخ از مجاهد- شاگرد فرزانه ابن عباس- روايت كرده‌اند، گويد: «مقصود وى، دخترانش نبوده، بلكه زنان امّت را گفته است، زيرا هر پيامبرى پدر امّت خويش است».[2]

نيز ابو جعفر طبرى و ابن أبى حاتم از مفسّر بزرگ و پيرو خطّ مولا امير مؤمنان عليه السلام سعيد بن جبير روايت مى‌كنند، گويد: «آنان را به زنانشان فرا خواند، و هر پيامبرى پدر امّت خويش مى‌باشد»[3].

همچنين از قتاده نقل مى‌كند: «أمرهم لوط بتزويج النساء»[4]

و از سدّى كبير اسماعيل بن عبد الرحمان مؤلف بزرگترين و معتبرترين تفسير در اوائل قرن دوم نيز روايت شده گويد: «آنچه را كه عرضه كرد زنان امّت بودند، زيرا هر پيامبرى پدر امّت خويش محسوب مى‌شود».[5]

عيّاشى و كلينى از امام صادق عليه السلام روايت مى‌كنند كه فرمود: «عرض عليهم التزويج»[6] يعنى: هشدار داد تا از اين گونه رفتارهاى ناشايست دست بردارند، و راه حلال كه همان تزويج است در پيش گيرند!

مفسّر معاصر شيخ محمد عبده در تفسير المنار گويد: «لوط، دختران قوم خويش را گفته، زيرا پيامبر در ميان قوم خود مانند پدر قبيله است، چنانچه ابن عباس و مجاهد و سعيد بن جبير گفته‌اند، و اين گفتار شامل زنان شوهردار و بى شوهر مى‌شود كه آماده ازدواج اند. چه بهره‌گيرى از زنان از راه ازدواج، پاكيزه‌تر از آلودگى به پليدى‌

[1] . الدّر المنثور، 4/ 457.

[2] تفسير طبرى، 12/ 51( بولاق). ابن ابى حاتم، 6/ 2062/ 11066. ثعلبى، 5/ 181.

[3] تفسير طبرى، 12/ 51.

[4] همان.

[5] همان.

[6] تفسير عياشى، 2/ 156/ 54؛ كافى، 5/ 548/ 7؛ بحار الانوار، 12/ 170/ 29 و 171/ 33 و وسائل الشيعه، 20/ 331/ 6، باب 3.