پرسيد: آيا در آنجا عيدى از اعيادشان برگزار مى‌شود؟ عرض كردند: نه. فرمود:

به نذر خودت وفا كن.

(1)

بولاء:

بندرى قديمى در درياى سرخ از توابع ينبع است كه مهاجران حبشه به آنجا برگشتند. همان بندر الجار مى‌باشد.

(2)

بويره:

مصغّر «بئر» (چاه آب) است. بويره جايگاه سكونت بنى نضير بوده كه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله شش ماه پس از جنگ احد به سوى آن لشكر كشيد و نخل‌هاى ايشان را سوزاند و زراعت‌ها و درختانشان را قطع كرد. آيه شريفه‌ ما قَطَعْتُمْ مِنْ لِينَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوها قائِمَةً عَلى‌ أُصُولِها فَبِإِذْنِ اللَّهِ ...[1] در همين باره نازل شده است. بعضى گفته‌اند: بويره نام جاى خاصى از جايگاه‌هاى آنان (بنى نضير) بوده است.

(3)

بويرة عسّ:

- «عسّ».

(4)

بويله:

روايت ديگرى است از «بويره».

ابن سعد روايت كرده است كه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله بويله از سرزمين بنى نضير را به زبير بن عوام و ابو سلمه عطا كرد. بعضى گفته‌اند:

«بويله» دژى بوده است از بنى نضير در منزلگاه‌هاى آنان و آن غير از «بويره» است. شايد نزديك بويره بوده و به همين علّت بدين نام نيز خوانده شده است.

(5)

بهراء بن عمرو:

تيره‌اى است از قبيله قضاعه كه زيستگاه‌هاى آنها، در شمال «بلى» بود كه از ينبع تا عقبه ايله امتداد داشت.

اين تيره در سال نهم هجرت، خدمت رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله رسيدند و اسلام آوردند.

[بيت الاحزان:

در شمال و به فاصله چند مترى قبور ائمّه بقيع عليهم السّلام است كه حضرت زهرا عليها السّلام پس از رحلت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله روزها را در آنجا با گريه سپرى مى‌كرد.[2]]

(6)

[بيت الحرام:

همان كعبه معظمه است و خداوند را در روى زمين، خانه‌اى به حرمت آن نيست. مرحوم علامه طباطبايى در ذيل آيه شريفه‌ جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرامَ قِياماً لِلنَّاسِ ...

مى‌فرمايد: ذكر «بيت الحرام» پس از «كعبه» به خاطر احترام ويژه‌اى است كه اين خانه از آن برخوردار است.[3]]

[بيت العتيق:

نام ديگر كعبه است كه در

______________________________
(1). حشر: 5

(2). وفاء الوفاء، ج 3، ص 907

(3). الميزان، ج 6، ص 141، ذيل آيه 97 سوره مائده.

[1] . حشر: 5

[2] . وفاء الوفاء، ج 3، ص 907

[3] . الميزان، ج 6، ص 141، ذيل آيه 97 سوره مائده.