پيامبر صلّى اللّه عليه و آله، در اطراف «بضاعه»، زندگى مى‌كردند، و «سقيفه بنى ساعده» در شمال غربى حرم قرار داشت.

در صحيح مسلم ذيل عنوان «فى حديث ابن صيّاد» آمده است كه وى را نزد اطم «بنى مغالة» يافت. عياض گويد:

بنو مغاله: هرگاه در آخر بلاط روبه‌روى مسجد پيامبر بايستى بنى مغاله در سمت راست تو قرار مى‌گيرند.

(1)

اطم بن انيف:

بنى انيف تيره‌اى از اوس بوده‌اند و اطم يا دژ آنان در قباى مدينه منوره قرار داشته است.

(2)

اطم سعد بن عباده:

در سمت قبله بئر بضاعه، بعد از بازار مدينه قرار داشته است.

(3)

اعراض:

اختصاص به مدينه دارد.

«عرض».

(4)

اعراف:

واحد آن «عرفه» است به معناى تلّ ريگ. در عربستان جاهاى بسيارى وجود دارد كه به نام اعراف خوانده مى‌شود.

در زندگينامه عبد اللّه بن انيس بن آمده است كه وى در جهينه اقامت مى‌كرد و از اين رو، به جهنى معروف شد.

اقامتگاه او در اعراف، در فاصله يك چاپارى مدينه، قرار داشت. آنچه آمد سخن بلاذرى در انساب الأشراف بود.

ولى من موقعيت آن را نتوانستم شناسايى كنم.

(5)

اعشار:

يكى از وادى‌هاى عقيق است.

سمهودى نقل كرده كه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله در غار اعشار در عقيق فرود آمد، «وادى عقيق».

(6)

اعظم:

(به ضم ظاء)، جمع «عظم»، كوه بزرگى است در شمال ذات الجيش. اين نام به صورت «عظم» و «اعظام» نيز روايت شده است. در حال حاضر نيز كوه معروفى است و كسانى كه از راه مكه به مدينه مى‌آيند در فاصله دور از سمت چپ خود كه مدينه نمايان مى‌شود، اين كوه را مشاهده مى‌كنند.

(7)

اعواف:

يكى از صدقات (اوقاف) پيامبر صلّى اللّه عليه و آله بوده كه از دارايى‌هاى مخيريق يهودى به آن حضرت رسيد. چاه اعواف در آنجا قرار دارد و در منطقه بالاى مدينه (عوالى) واقع است.