(1)

مشعر الحرام:

در قرآن كريم آمده است:

«فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ».[1] مشعر الحرام را مزدلفه و «جمع» نيز مى‌گويند.

(2)

مشعط:

اطم يا دژى بوده متعلق به بنى حديله و روايت ديگرى است از «مسعط». در حديث آمده است كه: اگر وبا در چيزى باشد در سايه مشعط است.

در حديث ديگرى آمده است: آنچه را از آن باقى مانده، در زير دم مشعط قرار ده. سمهودى محل آن را در غرب مسجد ابىّ بن كعب تعيين كرده است.

(3)

مشقّق:

در راه غزوه تبوك، از اين مكان نام برده شده است.

ابن اسحاق مى‌نويسد: در راه آبى است كه از تبوك و شل بيرون مى‌آيد و يك، دو و سه سواره را سيراب مى‌كند.

اين آب در وادى‌اى است كه به آن «وادى مشقق» مى‌گويند. رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله فرمود: «من سبقنا إلى ذلك الوادي فلا يشتقنّ منه شيئا حتّى نأتيه».

(4)

مشلّل:

(به ضمّ ميم و فتح شين و تشديد لام اوّل)، گردنه‌اى است واقع در شمال قديد.

(5)

مشيرب:

مصغّر «مشرب» است، به معناى آبخورگاه. يكى از حدود حرم مدينه منوره و نام جايى است در ميان كوه‌هاى شمال ذات الجيش كه ميان ذات الجيش و خلائق ضبوعه واقع است.

[مشيرب:

آبى در «بطحاء ازهر» بوده كه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله از آن آشاميده است و به نقل ياقوت: در مغازى ابن اسحاق «مشترب» آمده است.[2]]

(6)

مصطلق (بنى مصطلق):

تيره‌اى است از قبيله قحطانى خزاعه كه از جمله آبها و قنات‌هاى آنان است: شهده و مريسيع در ناحيه قديد.

(7)

مصلّى:

مصلّاى عيد مدينه است و گمان مى‌كنم كه در مكان مسجد غمامه، واقع در عقيق مدينه، بوده است.

[مضجر:

محلّى است در فاصله ميان مأزمين، نزديك منا كه تاكنون به همين اسم معروف است.

علت اين نامگذارى، آن است كه پس از درگذشت كليددار كعبه، ميان‌

______________________________
(1). بقره: 198

(2). بلادى، ج 8، ص 174

[1] . بقره: 198

[2] . بلادى، ج 8، ص 174