ديگر 12 متر مى‌باشد.[1]

و در قرآن كريم، در سوره مائده، در آيات 95 و 97 به همين نام از آن ياد شده است.

ياقوت مى‌نويسد: از اين‌رو «كعبه» ناميده شد كه به شكل مكعب است و يا داراى بناى مرتفع مى‌باشد.[2]

دو دليل ديگر براى علت نامگذارى آن مطرح شده كه طريحى با تعبير «قيل» به ضعف آن دو اشاره مى‌كند:

1. به هر چيز مرتفع و بلندى كعب گفته مى‌شود و به واسطه ارتفاع كعبه از سطح مسجد به آن كعبه گفته شده است.

2. به واسطه قرار گرفتن كعبه در وسط زمين، اين نام بر آن نهاده شد.[3]

نام ديگر كعبه، بكّه است چنانكه ابن سنان مى‌گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم، چرا كعبه، بكّه ناميده شد؟

فرمود: «لبكاء النّاس حوله»؛[4] «براى آنكه مردم در اطراف كعبه بكا (گريه) مى‌كنند.»]

(1)

كفته:

(به فتح اول و سكون دوم)، به گفته بكرى نامى براى بقيع الغرقد، قبرستان مدينه است. او مى‌گويد: اين نام برگرفته از اين آيه شريف مى‌باشد: ... أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفاتاً.

[كفته:

از نام‌هاى بقيع است.[5]]

(2)

كفّين (ذو الكفّين)

: تثنيه «كفّ» است، به معناى كف. طفيل بن عمرو دوسى چنين سروده است:

طفيل از پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله اجازه خواست ذو الكفين را، كه بتى در سرزمين زهران بود آتش بزند و پيامبر خدا به او اجازه داد و طفيل آن بت را به آتش كشيد.

(3)

كلاب:

(يوم الكلاب)، كلاب واديى است كه در جاهليت دو جنگ در محلّ آن به وقوع پيوست؛ يكى معروف به كلاب‌

______________________________
(1). الموسوعة العربية العالميّة 19، ص 307

(2). ج 4، ص 465

(3). طريحى، ج 4، ص 48 ماده «كعب».

(4). بحار، ج 99، ص 78؛ علل الشرايع، ص 397

(5). عمدة الأخبار، ص 149

[1] . الموسوعة العربية العالميّة 19، ص 307

[2] . ج 4، ص 465

[3] . طريحى، ج 4، ص 48 ماده« كعب».

[4] . بحار، ج 99، ص 78؛ علل الشرايع، ص 397

[5] . عمدة الأخبار، ص 149