شرق اين درياچه قرار گرفته‌اند.

شهر طبريه در كنار درياچه است.

نسبت به اين شهر «طبرانى» است كه يك نسبت غير قياسى مى‌باشد. شايد علتش اين باشد كه چون نسبت طبرى كه منسوب به طبرستان است، زياد به كار مى‌رفته، خواسته‌اند ميان اين دو نسبت، تمايزى باشد. از اين رو، منسوب به طبريه را طبرانى گفته‌اند.

از مشهورترين منسوبين به طبريه، امام حافظ سليمان بن احمد بن ايوب طبرانى. يكى از پيشوايان معروف و حافظانى است كه حديث زياد مى‌دانست؛ از جمله تأليفات او «المعجم الكبير في اسماء الصحابة» است.

(1)

طربال:

به معناى قسمتى از كوه يا يك ديوار كه بلند و به سمت بيرون خميده باشد.

در حديث آمده است كه: پيامبر صلّى اللّه عليه و آله هرگاه از كنار طربال كج و خميده‌اى مى‌گذشت با سرعت رد مى‌شد. طربال نام مكان خاصى نيست.

(2)

طرف:

(به فتح اول و دوم)، گفته مى‌شود:

نزديك نخيل است در سى و شش ميلى مدينه در راه قصيم. سريه زيد بن حارثه در سال ششم هجرى به سوى همين جا اعزام شد.

طرف امروزه به نام «صويدره» معروف است و در پنجاه و سه كيلومترى مدينه در راه قصيم قرار دارد.

امّا طرف القدوم: بكرى مى‌نويسد:

قدّوم ثنيّه يا گردنه‌اى است در سراة كه از مكان آن آگاهى نيافتم.

(3)

طريق الأنبياء؛

(در راه انبيا)، يا «درب الأنبياء» راهى است ميان مكه و مدينه. از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نقل شده است كه هفتاد پيامبر از اين راه عبور كرده‌اند. اين راه از عمرة التنعيم در شمال مكه آغاز مى‌شود و نخستين مرحله يا منزل آن «جموم» است كه در بيست و دو كيلومترى مكه واقع است. مرحله يا منزل دوم «عسفان» است كه با مكه هشتاد كيلومتر فاصله دارد. منزل سوم «دف» است در يكصد كيلومترى مكه. منزل چهارم «طارق قديد» است در 128 كيلومترى مكه. منزل پنجم «جحفه» است و منزل ششم «ورّان» و سپس «سقيا» است كه در وسط «قاحه» جاى دارد. منزل بعد «بئر الطلوب» مى‌باشد كه امروزه به نام «حفاة» شناخته مى‌شود. پس از آن،