(1)

شمران:

(به گفته سمهودى) كوهى است در خيبر كه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله در بالاى آن نماز خواند.

(2)

شمشاط:

شهرى است در ناحيه ارمينيه (ارمنستان) كه صفوان بن معطل در آنجا وفات يافت.

(3)

شمطه:

از روزهاى جنگ فجار در جاهليت است و جايى نزديك عكاظ مى‌باشد.

(4)

شمنصير:

(به فتح اول و دوم و سكون نون و كسر صاد)، كوهى است كه در تعيين محل آن اختلاف است. ظاهرا در بلاد عرب كوه‌هاى متعددى به اين نام وجود دارد.

اما طبق نظريه مشهور، اين كوه در يكصد و پنجاه كيلومترى شمال مكه واقع است و از كوه‌هاى بلند و پردرخت است.

(5)

شنار:

(به فتح شين)، اين نام را به صورت «شنان» (به كسر شين) نيز ذكر كرده‌اند؛ و آن وادى‌اى است كه در آنجا به دحيه كلبى، هنگام بازگشتن از نزد قيصر، حمله شد و چون به مدينه برگشت، از اين واقعه به پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله شكايت كرد و آن حضرت زيد بن حارثه را به جنگ آنان فرستاد (ياقوت).

(6)

شنوكه:

(به فتح اول و ضمّ دوم و سكون واو): نام كوهى است كه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله در غزوه بدر از آن عبور كرد.

(7)

شنيف:

به وزن «زبير»، اطم يا دژى بوده نزديك احجار المراء كه در اخبار مربوط به ورود پيامبر گرامى به قبا، از آن نام برده شده است.- «احجار المراء».

(8)

شواق:

نامى است كه در خبر مربوط به عطيه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله به حرام بن عوف از بنى سليم، از آن نام برده شده و آمده است كه: «پيامبر صلّى اللّه عليه و آله إذا ما و شواق را به او عطا كرد».

همچنين، «شواق» وادى‌اى است كه در طرف‌هاى ليث، حدود دويست كيلومترى جنوب شهر جدّه، از آن اسم برده مى‌شود و در مصبّ وادى ليث واقع شده است.

(9)

شواق:

(به ضمّ شين)، وادى‌اى است در سرزمين بلىّ كه به درياى سرخ مى‌ريزد.

قبيله بلى در شمال سعودى، در موازات ساحل درياى سرخ، به سر مى‌برد.

(10) شوران: (به فتح اول و سكون واو)، كوهى است كه حرّه شوران به آن نسبت داده‌