(1)

رانوناء:

از وادى‌هاى مدينه است، ميان قبا و مسجد النبى، كه سيل آن از حرّه قبا در وادى بطحان، واقع در جنوب مسجد غمامه مى‌ريزد.

در سيره آمده است كه: پيامبر صلّى اللّه عليه و آله جمعه را در محله بنى سالم بن عوف بود، پس نماز را در مسجدى كه در بطن وادى رانوناء است، برگزار كرد و اين نخستين نماز جمعه‌اى بود كه آن حضرت در مدينه خواند.

هنگامى كه از مسجد قبا مى‌آييد، مسجد جمعه در سمت راست شما قرار مى‌گيرد.

(2)

رأس العين:

جايى است نزديك نهر خابور.

در شرح حال سعد بن ابى وقاص از آن ياد شده است.

(3)

ربذه:

در خبرهاى مربوط به ابو ذر غفارى و قرقگاه ربذه كه عمر بن خطاب آن را براى اسبان مسلمانان قرق كرد، از ربذه نام برده شده است.

ربذه دهكده آبادى بود، امّا در سال 319 ه. ق. بر اثر يك سلسله جنگ‌ها ويران شد. در جنوب شرقى شهر حناكيه (صد كيلومترى جاده مدينه به رياض) واقع شده و با شمال مهد الذهب 150 كيلومتر فاصله دارد.

[طريحى و صاحب قاموس گفته‌اند: «ربذه» نام روستايى بوده در فاصله سه ميلى مدينه، كه در آغاز اسلام وجود داشته و زادگاه ابو ذر غفارى صحابى بزرگوار پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله و نيز محل تبعيد وى از سوى عثمان بن عفان بوده و آرامگاه او و گروهى از صحابه است، ولى اكنون از آن روستا اثرى باقى نمانده است.[1]]

(4)

ربوه:

(به ضمّ اول)، نگاه كنيد به «رمله».

(5) رجيع: همان جايى است كه قبايل «عضل» و «قاره» هفت نفرى را كه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله همراه آنان فرستاده بود، ناجوانمردانه به قتل رساندند.

رجيع آبى است كه امروزه به نام «وطيه» شهرت دارد و در هفتاد كيلومترى شمال مدينه و در شرق عسفان، در سمت چپ كسى كه از عسفان به مكه مى‌رود، واقع شده است.

علاوه بر اين، جاى ديگرى به نام‌

______________________________
(1). طريحى، مجمع البحرين، ج 2، ص 131، ماده «ربذ»؛ قاموس، ص 124

[1] . طريحى، مجمع البحرين، ج 2، ص 131، ماده« ربذ»؛ قاموس، ص 124