(1)

«ج»

(2)

جابيه:

ياقوت مى‌نويسد: «جابيه دهكده‌اى است از توابع دمشق، از ناحيه جولان، در شمال حوران. هرگاه انسان در «صنمين» رو به شمال بايستد، جابيه را مى‌بيند؛ از «نوى» نيز نمايان است. در همين دهكده بود كه عمر بن خطاب سخنرانى مشهور خود را ايراد كرد.

(3) باب الجابيه در دمشق نيز منسوب به همين‌جاست. جابيه در لغت به معناى حوضى است كه در آن، براى شتران آب جمع مى‌كنند.

در سنن ابن ماجه آمده است:

«پيامبر صلّى اللّه عليه و آله در جابيه براى ما سخنرانى كرد». در معجم البلدان، در ماده «اليه» آمده است: گفته مى‌شود: اليه واديى است در فسح جابيه، و فسح واديى است در كنار عرنّه (به ضمّ اول و دوم و تشديد نون) و عرنّه، باغى است در واديى كه در زمان جاهليت و نيز در دوره اسلام قرقگاه اسبها بود و در پايين آن قلهى قرار داشت.

(4)

جار:

بندرى قديمى كه در ساحل درياى سرخ واقع بود و امروزه به جاى آن مكانى است كه به نام «رايس» معروف است و در غرب شهر بدر قرار دارد و آب شيرين آن از بدر تأمين مى‌شد.

برخى محققان معتقدند كه بندر جار در محلّ بندر «البريكه»، واقع در بين رايس و ينبع جاى داشته است.

(5)

جازان:

مركز امارتى است در جنوب كشور عربستان سعودى. در حديث آمده است: