شراب حلال و بهداشت‌

وصف شرابى كه شرب و استعمالش حلالست و در ابتداى شرح فصول دوره سال ذكرش گذشت از قرار ذيل است:

ده رطل كه هر رطلى تقريبا هفتاد مثقال است مويز دانه گرفته را شسته ميان ظرفى پر از آب صاف ريخته بقسمى كه چهار انگشت آب روى آن را بگيرد در زمستان سه روز و در تابستان يك شبانه روز ميان ظرف بماند بعد آن را ميان ديك نظيفى ميريزيم و اگر بتوانيم آب آن را از باران تهيه كنيم خيلى بهتر است و گر نه از آب شيرينى كه سرچشمه آن طرف مشرق باشد آبى براق و سفيد و سبك اين چنين آبى قابل است كه بسرعت تحت تأثير حرارت و برودت واقع شود و اين تأثر سريع دلالت بر سبكى و بى‌آلايشى آب ميكند.

بارى مويز را در آن آب مى‌پزند تا باد كند سپس آن را فشرده آبش را صاف ميكنند و ميماند تا سرد شود باز در ديك ريخته بوسيله چوبى اندازه آن را معلوم ميكنند و با آتش ميجوشانند بآتش كم حرارت تا ثلثان شود.

پس مقدار يك رطل از عسل مصفى با آن مى‌آميزند باز اندازه آن عسل و آب باقيمانده گرفته مى‌شود و ميجوشانند تا اندازه عسل تبخير شود و بحد اولش برگردد آنگاه يك درهم زنجبيل و يك درهم زعفران و نصف درهم از هر يك از داروهاى ذيل:

دارچين، قرنفل، سنبل طيب، كاسنى، مصطكى هر كدام را جداگانه بكوبند بعد همه را ميان پارچه‌اى ريخته محكم مى‌بندند و ميان‌