202-

با اسناد نقل شده امام رضا (ع) فرمود كه حسين بن على (ع) فرموده:

در حالى كه امير المؤمنين (ع) براى مردم خطبه مى‌خواند و آنها را به جهاد در راه خدا بر مى‌انگيخت جوانى از ميان مردم برخاست و گفت: اى على! مرا از فضيلت جهادكنندگان در راه خدا با خبر كن. پس على (ع) در پاسخ او فرمود:

من و رسول خدا (ص) در حالى كه ايشان بر ناقه‌ى عضباء خود سوار بود، در يك رديف قرار داشتيم، در حالى كه از غزوه ذات السلاسل بازمى‌گشتيم. پس من از آن حضرت آنچه را كه تو از من سؤال كردى پرسيدم، پيامبر (ص) فرمود: هنگامى كه رزمندگان در راه خدا اراده جنگ مى‌كنند، خداى دورى از آتش را براى ايشان مقرّر مى‌فرمايد. و هنگامى كه براى جهاد در راه خدا آماده مى‌شوند، خداى به وجود آنها به فرشتگان مباهات و افتخار مى‌كند. و زمانى كه با خانواده خود وداع مى‌كنند، ديوارها و خانه‌ها برايشان مى‌گريد، و در اين حال از گناهان خود بيرون مى‌آيند، به مانند مارى كه از پوست خود بيرون مى‌شود. و خداى‌