شرح‌

قوله (ع): قال سئلت أبا عبد اللَّه عن الاستطاعة:

راوى از امام صادق عليه السّلام سؤال مينمايد از حقيقت استطاعت و اينكه قدرت و توان كه ساحت كبريائى دسترس بشر نهاده و ميتواند باعمال و حركاتى اقدام نمايد چگونه است.

و نظر باينكه گروهى از دانشمندان اسلامى از اطلاقات آيات كريمه استفاده نموده كه خالق و مؤثرى در نظام امكانى نيست جز ساحت كبريائى بر اين تقدير افعال و حركات بشر نيز جزء و از مقوله موجودات صادر در اين نظام است خالق و پديد آورنده آنها نيز آفريدگار خواهد بود و اين طايفه اشاعره ناميده شده‌اند.

و گروه ديگر در اثر مفاسد بسيارى كه قول به جبر در بر دارد در مقام فرار از محاذير و مفاسد جبر معتقد شدند كه پروردگار به بشر قدرت و استطاعت و نيرو داده كه ميتواند با اعضاء جوارح و ساير عوامل خارجى اقدام بعملى كه ميخواهد بنمايد همين قدر كافى است كه افعال و حركات بشر بموهبت پروردگار است و از مفاسد قول به جبر مصون خواهند بود.

بر اين اساس قائل بتفويض شده و ساحت كبريائى را باعتزال و كناره‌گيرى‌