شرح روايت شريفه مبنى بر تفسير كلمه (وجه اللَّه) است باينكه در مقام اطاعت رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلم برآيد باينكه باصول توحيد معتقد باشد و از برنامه مكتب قرآن پيروى اعتقادى و عملى بنمايد همان وجه و رابطه عبوديت و ايمان است كه هرگز اين رابطه گسيخته نخواهد بود زيرا آنچه با ساحت قدس ارتباط داشته باشد زوال پذير نخواهد بود.

و نيز آن را تفسير نموده است باينكه اطاعت رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلم همانا اطاعت ساحت كبريائى و ايمان باصول توحيد و پيروى از وظايف دينى و از برنامه مكتب قرآن است.

با توجه بروايت گذشته كه تفسير شده بود وجه اللَّه بجمله الذى يؤتى منه و مفاد آن مظاهر و فيوضات الهى است كه عوالم را فرا ميگيرد هم چنان كه روايت ديگر كه تفسير شده (الذى تؤتى و يدخل اليه).

ولى ظاهر از اين روايت كه كلمه الا وجهه را تفسير نموده بجمله‌

(من اتى اللَّه بما امر به من طاعة محمد صلّى اللَّه عليه و آله و سلم فهو الوجه الذى لا يهلك)

(قبول و پذيرش فيوضات تعليمى است كه از رسولان دسترس بشر و اهل ايمان قرار گرفته است.

بعبارت ديگر ايمان و تقوى را مفاد وجه اللَّه معرفى نموده‌اند و اطاعت اوامر